1. Miałam przyjść przed 10. Managerka miała na mnie czekać. Nie dość, że przyszła później, to była totalnie zaskoczona moją obecnością.
2. Gość przy rekrutacji mówił, że chce same osoby anglojęzyczne, aby zespół mógł się dogadać. Szkoda, że przy wyborze managerki i tym nie pomyślał. Dogadać się z tą kobietą to był dramat. Ale w sumie była miła.
3. Zauważyłam, że godziny się nie zgadzają. Ginęło mi po 15 minut rano i popołudniu – jak kończyłam 15.15, to została zapisana 15. Ponoć tam tak jest.
4. Wszyscy mają w dupie prawo do przerw. Pierwszego dnia nie miałam żadnej (należało się półgodziny), drugiego 15 min, mimo, że należało się 45 min.
5. Pracowałam z dwiema osobami, które są nowe i w sumie nic się nauczyłam.
6. Po mojej uwadze o godziny szef obiecał, że sprawdzi. Po tygodniu (!) odpisał mi wiadomość potwierdzające godziny, które widziałam. Na moje pytania o ginące minuty nie odpowiedział.
7. W końcu hit nad hity. Stwierdził, że zapłaci mi za niedzielę, bo sobota to był dzień próbny. Jak poprosiłam go o podstawę prawną, to stwierdził, że dzień próbny to zawsze moja inwestycja. Nie, w NL nie ma czegoś takiego jak bezpłatny dzień próbny. A za niedzielę w sumie zapłaci mi mniej, bo zrobiłam mniej niż oczekiwał.
8. Na koniec stwierdził, że wypłaci mi to, co się należy i „bye”. Ale po paru dniach zapytał, czy jednak chcę u nich pracować.
Czekam jeszcze na wypłatę, odcinek wypłaty i jak coś się nie będzie zgadzać, to do prawnika. D*bil na what’s appie pisał wprost, że mi nie zapłaci za wszystkie godziny.
Pracowalam całe dwa dni. Nie dziwne, że tam pracują sami Rumuni i ludzie z Afryki. Nie dziwne, że chciał Polaków. Rzadko się kłócą o swoje prawa i pracują dużo i szybko. Ale trafił na złą Polkę.
