Pracowałam kiedyś dla magazynu produkującego meble. Płacili spoko. Mężczyźni pełnili tam funkcję tak zwanych operatorów maszyn, czyli dostawali premię, i tak jakby opiekowali się maszynami. Kobiety musiały wykonywać polecenia operatorów, i nie miały premii. Bonus należał się tylko operatorom. Kierownicy też sami faceci.
Tak się złożyło, że moim operatorem był człowiek, który miał gdzieś tę pracę. Więc Sama szybko ogarnęłam maszynę, i umiałam już wszystko. Mój kierownik o tym wiedział i cieszył się, że maszyna nie stoi, kiedy operator ma urlop, może tam postawić mnie.
Mój współpracownik złożył rezygnację. Zaczęto poszukiwania zastępstwa na jego stanowisko. No mówię, że przecież można tam postawić mnie, znam maszynę jak swoją kieszeń. Kierownik się nie zgodził, bo znalazł zastępcę. Dali mi gościa, który był opóźniony w rozwoju. Facecik się starał, ale to nie przynosiło efektów, staliśmy z pracą po kilka dni.
Nasze zarobki spadły zwłaszcza moje, bo on i tak miał premię operatora. Żal chłopa, bo nie wiedział nawet co robi źle, szkolenia nie pomagały, a on płakał, że chce wrócić do pakowania mebli w folię bąbelkową.
Poszłam do kierownika i wyjaśniłam mu, że nie mam nic do takich ludzi, ale on tam raczej sobie nie radzi. Kierownik odpowiedział mi tak POSTAWIŁBYM TAM CIEBIE, ALE KOBIETY NA OPERATORA NIE DAM NO JAK TO WYGLĄDA. Kur*& Mać !!!!
Trzymał tego gościa tam, aż ten prawie spowodował wypadek. Po tym incydencie dali mi kolejnego operatora, też faceta. I wtedy już złożyłam wypowiedzenie.
Zapytali mnie przy rezygnacji czy chodzi mi o pieniądze, powiedziałam, że chcę zostać pierwszą kobietą operatorem. Śmiali mi się w twarz, że chyba nie znam swojego miejsca. Woleli zamknąć tę maszynę na kilka miesięcy niż dać mi ją obsługiwać. Czułam się źle, tylko dlatego, że jestem kobietą.
