Przez 3 lata miałam praktyki zawodowe w sklepie. Można tam było kupić ubrania, kosmetyki, artykuły szkolne i zabawki. Przez ten czas nazbierało się sporo piekielnych sytuacji, ale opiszę jedynie kilka.
1. Właścicielka sklepu co chwilę zmieniała zdanie. Powiedziała, że mam iść wyłożyć towar – poszłam i to robiłam. Za chwilę drze się, że czemu wykładam towar, skoro jest kolejka klientów – no nie wiem, pewnie z budową a nie dlatego, że mi kazała…
2. Zimno. W sklepie zimą chodziłam w podkoszulce, swetrze i polarze, a i tak było mi zimno. Co chwilę robiłam sobie gorącą herbatę, która 3 minuty później już była letnia lub zimna. Dostałam opieprz, bo „ile ona zapłaci za wodę i prąd”.
3. Oszczędzanie, gdzie się da. Po co kupić lepszy, ale trochę droższy płyn do mycia podłogi, skoro można kupić 5l za 10 zł? A później zdziwienie, że niektórych miejsc nie da się domyć lub że zostają smugi.
4. Przerwy. Teoretycznie miałam jedną przerwę na 8h pracy, co jest normalne. Ale to nie było 15 minut. Jeśli jadłam drugie śniadanie dłużej, niż 10 minut to już były pretensje. Wyjścia do toalety w pewnym momencie były LICZONE – no ale skoro było zimno, musiałam ogrzewać się gorącą herbatą to logiczne, że częściej musiałam iść do toalety.
5. Wypłaty. Praktyki miałam płatne około 150-200 zł miesięcznie. Teoretycznie powinnam dostać pieniądze ostatniego dnia miesiąca. W praktyce wyglądało to tak, że często (średnio co 2 miesiące) musiałam upominać się o własne, zarobione pieniądze.
6. Stosunek do klientów. Byłam dla nich bardzo miła, starałam się im pomóc, doradzić. Ogólnie klienci byli ze mnie bardzo zadowoleni, bo nigdy nie byłam dla nich niemiła. Za to szefowa potrafiła powiedzieć klientce prosto w twarz, że ona w dane ubranie się nie zmieści, bo jest za gruba… A później zdziwienie, że coraz mniej osób przychodzi na zakupy.
Czemu tkwiłam tam 3 lata ? Bo takie zachowania pojawiły się po prawie roku, a wtedy już nie było niestety miejsca, które by mnie na praktyki przyjęło.
