W mojej byłej pracy szef notorycznie zapominał dawać wypłaty pracownikom, którzy sami musieli kupować (z własnych pieniędzy oczywiście) środki do czyszczenia. W całym obiekcie można było poznać różne rodzaje pleśni – bardzo pouczające przeżycie. Razem z moją koleżanką z pracy nabawiłyśmy się reakcji alergicznych przez ów pleśnie.
Dodatkowo innym razem szef z kierownikiem wymyślili, że najmocniejszym rozpuszczalnikiem mamy zmywać klej z paneli (maseczki? rękawiczki? kto to słyszał?).
Usłyszałam wtedy, że jestem rozpuszczoną gówniarą, bo powiedziałam, że zużyły się rękawiczki (w końcu pękają od rozpuszczalnika), a nie będę tego robić bez nich.
Koleżanka tak się nawdychała rozpuszczalnika, że prawie zasłabła. Po tym cudownym doświadczeniu przez 3 dni nas mdliło, miałyśmy smak rozpuszczalnika w ustach i mimo jednorazowych rękawiczek zapach przeżarł się na dłonie.
Oczywiście o umowę trzeba było walczyć, a jak ktoś dostał w tej 'firmie’ to było mobbingowanie byle by ktoś sam się zwolnił. Koleżanka w pracy spadła z drabiny (na którą z tego co wiem nie powinna wchodzić, bo nie było szkolenia BHP) i złamała rękę.
W efekcie musiała pójść na zwolnienie lekarskie i w pierwszy dzień po powrocie dostała informację, że jej umowa nie zostanie przedłużona, bo była za długo nieobecna. Sama pamiętam jak kierownik wysłał mnie do domu, gdy miałam anginę, żeby na następny dzień usłyszeć od niego, że nie zależy mi na pracy i nie chcę do niej chodzić. Ahhh!
Pamiętam jeszcze jak wielki łaskawy szef kupił STARE maszyny i kazał z nich odklejać naklejki, kiedy zostały wyprodukowane i odmalowywać je, żeby kontrolerzy z UE przyznali mu dotacje na nowe maszyny.
Generalnie żałuję, że zmarnowałam w tej pracy prawie rok życia. Nie było to warte ani nerwów ani tym bardziej zdrowia.
