Pracuję z dwujęzycznymi dziećmi, prowadzę dla nich zajęcia przedszkolne z przyjaciółką. Mój szef zajmuje się wynajmem sali i organizacją. Ostatnio moja przyjaciółka miała termin i musiałyśmy skończyć zajęcia szybciej, dlatego też postanowiłyśmy szybciej je zacząć.
Dzień wcześniej zadzwoniłam do szefa i spytałam się, czy mogę tak zrobić. Odpowiedział, że na spokojnie, nie ma problemu, bo sala i tak jest wynajęta o 9, miałam tylko powiadomić rodziców dzieci. No to napisałam do wszystkich i na następny dzień, trochę przed 9 przyjeżdżamy. Chcemy wejść do budynku, a tu zamknięte.
Dzwonię do szefa, pytam się, o co chodzi, a on bez jakiegokolwiek przejęcia odpowiada „niee wiem, miałem to CHYBA wynajęte od 9”. Dodam, że dzień wcześniej tego „chyba” nie było. Dochodzi 9, sala zamknięta, my tam stoimy i czekamy jak głupie na dworze. Teraz najgorsze – przyjeżdżają rodzice. Oczywiście są oburzeni, bo muszą stać z dziećmi na zimnym.
A komu było głupio?
Nam, nie szefowi, którego była to wina, bo my musiałyśmy tam stać i tłumaczyć się rodzicom. Mija pół godziny, w końcu otwierają. Idę podpisać kartkę, że wynajmujemy salę, patrzę na rozpiskę, a tam napis „od 19:30”. Czyli gościu nie tylko nie powiadomił ich, że będziemy wcześniej, ale także nie raczył nawet sprawdzić, czy sala rzeczywiście była wynajęta w danych godzinach. Nie usłyszałyśmy po tym od niego głupiego przepraszam, jedyne co powiedział to to, że „głupio wyszło”.
A to nie pierwsza taka sytuacja, kiedy jego ignorancja i olewanie wszystkiego narobiła nam problemów.
Mamy grupę na fb i instagrama, na który wrzucamy zdjęcia z zajęć w celu promocji. Kazał mi tam wrzucać zdjęcia, a jak się okazało po czasie – nie spytał ŻADNEGO z rodziców o zgodę na upublicznianie zdjęć ich dzieci, co zresztą jest nielegalne. Potem jedna matka miała o to do nas problem. Od tamtego czasu pytam się o to sama, bo wiem, że on nawet nie myśli o takich rzeczach.
