Jakiś czas temu pracowałam (nie za długo) w firmie z branży nieruchomości.
Rozmowa o pracę i okres próbny cud malina, wszystko dogadane. Ponieważ przyszłam do firmy z marszu z poprzedniej rozmawiałam na temat 5-dniowego urlopu w wakacje (pracę zaczęłam w marcu) i otrzymałam inf od szefowej, że spoko nie ma problemu, tylko żebym się wcisnęła z terminem gdzieś pomiędzy resztę ludzi.
Ostatniego dnia okresu próbnego zaproszono mnie na rozmowę, na którym był dyrektor i moja kierowniczka. Oczywiście zaoferowana umowa nie była już na czas nieokreślony a na rok (covid, bla bla jest ciężko) no i kasa ta sama, choć umawialiśmy się na wyższą po okresie próbnym. Myślę sobie a ch*j zostanę , robota fajna a ludzie super, poza tym kilka niezłych benefitów.
Dwa dni później idę do szefowej i mówię, że znalazłam tydzień w kalendarzu gdzie mógłbym wziąć urlop. W odpowiedzi umówiono mi rozmowę z kierowniczką i nadkierowniczką tzn główną księgową, na którym usłyszałam, że jaja sobie robię. Nowi pracownicy nie chodzą na urlopy przez pierwszy rok tylko się uczą. Powiedziałam, że w branży pracuję już kilkanaście lat i sporo już umiem, ba nawet sama szefowa podpytywał mnie w kilku kwestiach …w sumie rozmowa o niczym a na koniec – zawsze możesz złożyć wniosek urlopowy ale nie zaakceptujemy ci go, w końcu mogą.
Następnego dnia złożyłam wypowiedzenie.
Wiele by opowiadać o tej krótkiej współpracy: nierówne traktowanie pracowników (starzy mogli pracować 100% zdalnie a nowi tylko z biura, wprowadzenia mieli zdalnie), mobbing.
Od pierwszych dni wiedziałam, że moja szefowa jest aktywna seksualnie i stosuje antykoncepcję (nadal nie wiem, po co mi o tym opowiadała). Na koniec posługiwanie się danymi osobowymi byłych pracowników oraz pracowników przebywających na długotrwałych L4. W tej ostatniej kwestii właśnie poszła skarga do UODO.
Cały smaczek historii jest taki, że właśnie jedna z kierowniczek nie dostała urlopu i nagle się pochorowała 🙂
Przypadek ? Nie sądzę 😃
