Swego czasu to nie SZEF był bohaterem w sytuacji, ale trafiła mi się „as sekretarka” czyli pani, która przeszła samą siebie.
Utrzymanie ruchu to dział w zakładzie, w którym nigdy nie wiesz co i kiedy ani dopokąd będziesz naprawiał. Zwłaszcza elektryk utrzymania ruchu…
Rano ok 7/00 (zmiana trwa od 6// do 14/00) zadzwonił zastępca kierownika i mówi proszę podejdź do pani sekretarki dyrektora, bo coś ekspres nawala. Po minucie przyszedł człowiek z produkcji, bo stanęła suwnica. A że produkcja ważniejsza idąc po hali powiedziałem spotkanemu zastępcy ze owszem naprawie ekspres – dobra!
Idź napraw tę suwnice, bo stoi pół zmiany (przysłowiowe) a zaraz będzie prezes pewnie dzwonił. Dobra! poszedłem, sytuacja była dość poważna więc mnie i koledze, który był mechanikiem zeszło bite dwie godziny.
Dobra! To teraz idę do ekspresu (po umyciu rąk oczywiście kolejne pół godziny) Wchodzę i słyszę: Panie, ile można na pana czekać?? Ja tu PROCEDURĘ odkamieniania przeprowadziła sama! Pan wie ?? Ja tu (kur…!) pracuję i jeszcze na dodatek muszę za pana sprzęt naprawiać.
Przeprosiłem (z głupimi się nie dyskutuje) obróciłem się na pięcie i poszedłem. Mieliśmy polewę z tej „procedury odkamieniania” dobre dwa tygodnie.
