Zaraz po studiach prawniczych zatrudniłem się w dziale sądowym firmy windykacyjnej. Z prawa cywilnego i postępowania cywilnego przeegzaminowano mnie podczas rekrutacji lepiej niż na egzaminie końcowym z aplikacji. Miałem niby zająć się pisaniem apelacji (odwołań od wyroków sądów , które firma przegrała w I instancji).
Po zatrudnieniu okazało się, że zamiast pisania kreatywnych pism procesowych, dostałem do robienia pracę w excelu, gdzie wszyscy pozostali pracownicy mieli Excela a ja Open Office’a i szefowej nie interesowało, jak coś się źle skonwertowało lub nie dało się skonwertować. („To mi mój problem. Jakoś sobie pan musi radzić „)
Ewentualnie miałem na akord metodą kopiuj/ wklej wstawić dane z bazy danych do gotowca w Wordzie.
Przy wyjściu do WC trzeba było kliknąć w systemie przerwa prywatna. Jeśli się tego nie zrobiło, to od razu było się oskarżanym o okradanie firmy („niby pan w tym momencie pracuje i płacimy panu za ten czas, a tak naprawdę nie ma pana na stanowisku pracy”).
Jestem osobą, która ma dużo cech charakteru typowych dla zespołu Aspergera, i z tego stresu popełniłem pewnie duży błąd i wysłałem do sądu cały pakiet (około 30-40 pism) bez opłaty sądowej.
Po 2 tyg rozwiązaliśmy umowę za porozumieniem stron a na odchodne usłyszałem, że „skoro nie radzę sobie z kopiuj wklej, to na pewno nie napisze dobrego pisma procesowego ” i że „fakt, że jednocześnie jestem w trakcie studiów doktoranckich i mam umowę zlecenie z uczelnia na prowadzenie zajęć tylko utwierdza szefową w przekonaniu, że uczelnie to mizerni pracodawcy, którzy zatrudniają osoby nie potrafiące sobie poradzić w reżimie korpo ”
Nawet nie wiecie jaki kamień z serca mi spadł jak zaproponowali mi to rozwiązanie umowy i nie musiałem się nazajutrz tam pojawiać.
